parliamentΔύο συνταγματολόγοι, οι καθηγητές Δ. Τσάτσος και Γ. Κασιμάτης, διατυπώνουν τη γνώμη ότι η πρόκληση από το ΠΑΣΟΚ «τεχνητής» διάλυσης της βουλής λόγω μη εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας παραβιάζει το Σύνταγμα. Σεβαστή η άποψή τους, αν και η από καιρό διαμορφωμένη στάση του ΠΑΣΟΚ βρίσκει πλήρες έρεισμα στις συνταγματικές διατάξεις, όπως διαπιστώνει έτερος συνταγματολόγος (Α. Μανιτάκης). Ακατανόητοι, όμως, είναι οι πανηγυρισμοί της Νέας Δημοκρατίας, η οποία εκλαμβάνει τη γνώμη των δύο συνταγματολόγων ως «θεσμική» επιβεβαίωση της «γραμμής» ότι δεν υπάρχει λόγος πρόωρων εκλογών.

Ας θυμηθούμε λοιπόν. Το Σεπτέμβριο του 2007 η βουλή διαλύθηκε με πρόταση της κυβέρνησης, η οποία ζήτησε να της ανανεωθεί η λαϊκή εντολή για να αντιμετωπιστεί ως «εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας» η τότε δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Δεν θυμάμαι κανένα συνταγματολόγο που να αμφισβήτησε ότι αυτή η κυβερνητική εκτίμηση αποτελούσε λόγο εκλογών.  Δεν νομίζω, επίσης,  ότι υπάρχει ούτε ένας πολίτης που δεν θα συμφωνήσει ότι η σημερινή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας είναι εξαιρετικά πιο κρίσιμη από την προπέρσινη. `Αρα, το αίτημα του ΠΑΣΟΚ για εκλογές, προκειμένου μια νέα κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την ακόμη πιο δύσκολη συγκυρία της οικονομικής κρίσης, νομιμοποιείται απολύτως από τον μόλις προ διετίας κυβερνητικό χειρισμό μιας ανάλογης κατάστασης.

Το μόνο θεσμικό πρόβλημα είναι ότι το Σύνταγμα απαγορεύει δεύτερη απανωτή προσφυγή στις κάλπες για αντιμετώπιση του ίδιου θέματος. Λογικό. Δεν ήταν δυνατό να προβλέψει ο συνταγματικός νομοθέτης ότι μία κυβέρνηση θα επιβάρυνε μέσα σε δύο χρόνια την κρισιμότητα του θέματος που κλήθηκε να διαχειριστεί με νωπή λαϊκή εντολή.

Με αυτά τα αντικειμενικά δεδομένα το μόνο που έχει να κάνει η Νέα Δημοκρατία είναι να ευχαριστεί το ΠΑΣΟΚ για τη θεσμική διέξοδο που της προσφέρει για μια εκλογική αναμέτρηση, την οποία κανονικά όφειλε η ίδια να προκαλέσει για λόγους συνέπειας προς τα μέχρι πρότινος έργα και ημέρες της.